Vandaag is het 67 jaar geleden dat we na 7 jaar
verkering in het huwelijksbootje stapten.
Onze eerste aanlegplaats was ’n klein huisje in de
Adolfstraat.
Kraan beneden aan de muur, onderkant zwart, na een
tijdje schilderen gingen we vol trots naar bed toen we ’s morgens in de keuken
kwamen zagen we dat het zwart weer door het grijs heen kwam. Dat was een
tegenvaller en die hebben we meer gehad in ons leven.
Daar denken we vandaag niet aan. Vandaag is een dag van
dankbaarheid. Dankbaar voor de ruim 4 jaar in ons eerste huis. An had nog
boterbonnen, dat werd gebak bij intrek.
Na de Adolfstraat naar Rheden, mooi huis. Mooie tijd.
Zondags naar Velp met de kinderwagen, de Stikke Trui op, over de hei naar Velp.
Lekker sjouwen met het stel.
Na 3,5 jaar weer naar Velp, een oud huis met heel veel
ruimte. En wat waren we trots dat we in ons huis konden gaan wonen dat op de Parallelweg
voor ons was gebouwd. Later nog 9 jaar in de Kerkstraat in het huis van Joop.
Hierna 17 jaar in Nijenstede, fijne jaren dicht bij de
winkels.
We hebben met al ons harde werken ook veel genoten.
Zijn 2 keer heerlijk met vakantie geweest in Australië. Hebben lekkere ritjes
gemaakt met de auto, vaak 2 fietsen achterop. We hebben samen heel wat
kilometers weggetrapt.
Met ons auto-ongeluk bij Zetten had de auto het er het
slecht vanaf gebracht.
Vandaag zijn we dankbaar dat we zo oud zijn geworden en
nog samen zijn. Dankbaar voor ons fijne stel kinderen en zij die erbij zijn
gekomen. Heel dankbaar voor het stel kinderen en achterkleinkinderen. We worden
in Oosterwolde goed verzorgd.
Maar zijn dankbaar voor wat jullie allemaal voor ons
doen. De was, boodschappen, de ritjes naar het ziekenhuis, alles wordt netjes
geregeld.
Terug kijkend op ons leven zijn we tevreden en dankbaar
en vragen voor wat eens komen gaat steun van boven aan het eind van ons leven.
