Ik heb ook iets leuks gedaan...

Ik ben net terug van het ophalen van een oude Landrover in Engeland, samen met een vriend die handelt in Landrovers (oude vooral) hebben we een 88" SIII diesel gehaald.

Dit is hem, die moet dus mee...

Via Schiphol vliegen naar Birmingham, vandaar een uurtje treinen richting midden Engeland, Wales, eigenlijk naar Kidderminster een stadje met ± 51.000 inwoners. Opgehaald door de garagehouder welke hem ingeruild had, een garage met veel nieuwe glimmende Hyundai en Suzuki en ons pronktuk.

Na diverse controles als oliepeil, accuspanning, remt ie een beetje  ? ook wel fijn natuurlijk ;) maar ook chassisnummer het zgn. VIN number (Vehicle Indentification Number). Papierwinkel afgehandeld, betaling geregeld en op weg. Het is ± 220 km, naar Hull waar we op de ferry gaan, met een dergelijke Landrover met een gemiddelde van zeg 80 km p.u. (50 mijl)  moet dat in een uur of drie te doen zijn.
We kunnen op zijn laatst om 19.30 uur lokale tijd inchecken. We merken al gauw dat we toch wat sneller rijden dan de 80 km p.u. die we in het hoofd hadden, onze gemiddelde snelheid is 97 km p.u. niet gek voor een kar van 32 jaar oud.

Met een vliegende vaart ;) over de M1 in het donker, dann hebben we plots een rood lampje, en dat is meestal niet goed, ook nu niet. Auto aan de kant, motorkap open en in het duister met een mini lampje kijken wat het probleem is. Het blijkt de V-snaar te zijn die eraf is, hij hangt er nog wel maar is heel dun en in het donker pielen we hem er weer omheen. Essenstieel onderdeel van de auto overigens, zonder V-snaar geen stroom, handig voor licht, maar belangrijker geen waterpomp wat als gevolg kan hebben dat je je motor in de soep draait. Willen we niet. Bij het eerste de beste pompstation gestopt en daar staat toevallig een bus van de AA (nee niet de alcohol club) dat is de Britse ANWB. Probleem uitgelegd, nee helaas niet de juiste V-snaar in de auto maar in Hull is een Halfords en die is nog wel open waarschijnlijk... De man vond ons niet eens gekke Dutchies, hij heeft namelijk een Nederlandse schoonvader die huisarts is in Den Haag, over toeval gesproken. De uiterst vriendelijk Brit rijd achter ons aan op weg naar Hull als een soort 'guardian angel' en een paar kilometer voor de afslag gaat hij voor ons rijden om ons naar de winkel te loodsen. Daar blijkt de Halfords gesloten...

Hij geeft ons een paar meter electriciteits snoer en legt uit hoe je daar een nood V-snaar van kan maken, vraagt of we een mes oid hebben om de boel op maat te maken, waarop wij ontkennend antwoorden. Als je vliegt mag je nog geen nagelknippertje bij je hebben... Waarna hij de schaar uit zijn verbandtrommel pakt en die ons geeft en ons met een grote grijns veel succes wenst :) We arriveren keurig op tijd bij de ferry, parkeren onze aanwinst aan dek en gaan richting restaurant voor een welverdiende maaltijd.

Na de maaltijd nog een paar biertjes gedronken en op tijd naar de kooi, we moeten namelijk morgen de andere helft van de reis nog maken, s'morgens aangekomen blijkt dat we een lekke achterband hebben en geen gereedschap om de band te wisselen. Dus heel langzaam met lekke band de ferry afgereden en voorbij de Marrechaussee de vrienden van de ANWB gebeld. Probleem uitgelegd, V-snaar vervangen en reserve wiel overgezet, band opgepomt en met een joviaal 'goede reis' van de ANWB man weer verder richting Texel.

En na nog 3 uur hobbelen door het mistige Nederland, rijden we om 13.30 uur de Texelse boot op, naar het zonnige Texel, ja echt waar, de zon scheen en de lucht was blauw.

Kortom, super leuk weekend gehad.

Met een groet vanaf het immer zonnige Texel,

Olivier