Op 9 maart 2011 is het adres als volgt:
Fam. J.P.F. Spekle
Middelhagenhof 1-31
6883 JK VELP
Telnr. 026-3653916
Geplaatst door Dick
zaterdag 26 februari 2011
zondag 20 februari 2011
65 jaar getrouwd
65 jaar,
als een echtpaar bij elkaar.
Waar is de tijd gebleven en waar begon het ech(t)?
Was dat met het eerste kusje, daar bij de Holle weg,
of op Biljoen, pratend en zittend op een omgevallen beuk?
We vonden elkaar aardig, vonden elkaar leuk.
Dat werd dus verkering, we gingen met elkaar.
En dat niet voor heel even, maar wel 7 jaar.
Waarvan 5 jaar oorlog, alles op de bon,
Zodat je voor de uitzet echt niets kopen kon.
Aan de oorlog kwam een einde, wat waren we toch blij.
Na jaren onderdrukking eindelijk weer vrij.
Het trouwen in de kerk dat ging echt niet goed,
Of het kwam van de zenuwen, ik stond boven op mijn hoed.
Bij Annie’s ouders op zolder zakten we door het bed.
Opstaan, weer gaan liggen, dat was een keer geen pret.
In de Pishoek kwam een huis leeg, naar de huisbaas, ja het was raak.
We konden dat huisje huren, voor iedere week een knaak.
We woonden op ons zelf, dat was een gemak.
Annie had nog boterbonnen, dat werd dus gebak.
Hier kregen we 4 zonen, in Rheden de eerste meid,
geboren in een mooi huis, echt van deze tijd.
Na 3 ½ jaar weer naar Velp, een ouwe grote keet.
Daar ging pa toen werken voor zich zelf zoals dat heet.
Lies was net geboren voor we zouden gaan.
De ooievaar vond ook daar ons, de derde dochter kwam eraan.
Compleet was toen het hele stel.
Een grote zorg, dat was het wel.
Pa werkt met steen, ja dat was voor de poen.
Ma met de kinders en het huishouden doen.
Onze tieners vlogen uit, keer op keer.
Ons clubje wordt niet kleiner, maar wel steeds meer.
Zie ons hier nu zitten met dat hele stel.
Dankbaar en gelukkig, dat weten jullie wel.
Opa Joop Spekle
Geplaatst door Dick
als een echtpaar bij elkaar.
Waar is de tijd gebleven en waar begon het ech(t)?
Was dat met het eerste kusje, daar bij de Holle weg,
of op Biljoen, pratend en zittend op een omgevallen beuk?
We vonden elkaar aardig, vonden elkaar leuk.
Dat werd dus verkering, we gingen met elkaar.
En dat niet voor heel even, maar wel 7 jaar.
Waarvan 5 jaar oorlog, alles op de bon,
Zodat je voor de uitzet echt niets kopen kon.
Aan de oorlog kwam een einde, wat waren we toch blij.
Na jaren onderdrukking eindelijk weer vrij.
Het trouwen in de kerk dat ging echt niet goed,
Of het kwam van de zenuwen, ik stond boven op mijn hoed.
Bij Annie’s ouders op zolder zakten we door het bed.
Opstaan, weer gaan liggen, dat was een keer geen pret.
In de Pishoek kwam een huis leeg, naar de huisbaas, ja het was raak.
We konden dat huisje huren, voor iedere week een knaak.
We woonden op ons zelf, dat was een gemak.
Annie had nog boterbonnen, dat werd dus gebak.
Hier kregen we 4 zonen, in Rheden de eerste meid,
geboren in een mooi huis, echt van deze tijd.
Na 3 ½ jaar weer naar Velp, een ouwe grote keet.
Daar ging pa toen werken voor zich zelf zoals dat heet.
Lies was net geboren voor we zouden gaan.
De ooievaar vond ook daar ons, de derde dochter kwam eraan.
Compleet was toen het hele stel.
Een grote zorg, dat was het wel.
Pa werkt met steen, ja dat was voor de poen.
Ma met de kinders en het huishouden doen.
Onze tieners vlogen uit, keer op keer.
Ons clubje wordt niet kleiner, maar wel steeds meer.
Zie ons hier nu zitten met dat hele stel.
Dankbaar en gelukkig, dat weten jullie wel.
Opa Joop Spekle
Geplaatst door Dick
vrijdag 18 februari 2011
Nu ongeveer 72 jaar geleden
Dit is de eerste foto van Joop Spekle en Annie Westerbeek waar ze samen opstaan. Ze waren toen ongeveer 18 en 19 jaar oud. De foto is gemaakt in Velp bij opa en oma Westerbeek in de tuin.
Geplaatst door Dick
Geplaatst door Dick
Taart opa en oma
Hallo allemaal!
Hierbij Opa en Oma met de geweldige taart!
Mooi he?!
Tot zondag! Ik heb er zin in!
Sylvia
Hierbij Opa en Oma met de geweldige taart!
Mooi he?!
Tot zondag! Ik heb er zin in!
Sylvia
donderdag 17 februari 2011
Hoera voor Viggo
Hallo allemaal,
Even een klein hoera voor Viggo,
Het heeft even geduurd, maar het is dan toch eindelijk zo ver:
Viggo is met zwemles door naar bad 4.
Wij zijn ontzettend trots dat het nu zo goed gaat.
Hij is er zelf ook heel erg blij mee.
Groetjes van een trotse mama en papa
Even een klein hoera voor Viggo,
Het heeft even geduurd, maar het is dan toch eindelijk zo ver:
Viggo is met zwemles door naar bad 4.
Wij zijn ontzettend trots dat het nu zo goed gaat.
Hij is er zelf ook heel erg blij mee.
Groetjes van een trotse mama en papa
woensdag 16 februari 2011
HOERA!
Lieve opa en oma,
Gefeliciteerd!
Al 30 jaar ben ik een trotse kleindochter van jullie:
Genieten van het zelfgebakken brood als ik kwam logeren
met verwondering kijken naar de kippen, parkieten, konijnen en bijen
op zondag soms in mijn eentje op bezoek voor de altijd heerlijke soep
Oma's tulband zonder geconfijte vruchten op mijn verjaardag
Eindeloos dominosteentjes achter elkaar zetten in allerlei kleuren
en heel verontwaardigd worden als een oom of tante langsliep en ze omgooide
maar lachen als opa met zijn glunderende ogen dan een zetje gaf
zodat ik weer opnieuw kon beginnen met geduldig bouwen in mooie patronen
's Middags op weg naar huis van het Gymnasium even bij opa kijken
hoe hij stenen aan het hakken was, of soms alleen maar even groeten
speciaal een andere fietsroute genomen voor die hartelijke lach
Opa met zijn pet en een beitel in de hand en altijd fluitend in de weer
Heel ideaal om zo dichtbij te wonen en dan 's avonds komen kaarten
Jokeren met zijn viertjes zonder de centen, maar wel met punten en een kopje thee
Kleine handen met een heel stel kaarten, dat was voor ons zo makkelijk nog niet
Een paar potjes spelen, met wat geluk ook winnen en daarna met Joris weer naar huis
Vol bewondering oma aanmoedigen die eindeloze trappen beklom
Twee hoog en vier stijle en smalle trappen
Oma die al puffend bovenkwam en dan uitriep "wat netjes"!
En opa die oma vasthield bij haar arm zodat ze kon uitrusten
Als slagroom op de taart opa die BABS werd
en zo jong en zo oud als hij was ons trouwde
Dat was wel zo speciaal, daar gingen onze harten van glunderen
En glunderen doe ik altijd als ik aan jullie denk
Dank jullie wel dat jullie mijn opa en oma zijn!
Liefs van Marieke en natuurlijk ook van Martijn
Gefeliciteerd!
Al 30 jaar ben ik een trotse kleindochter van jullie:
Genieten van het zelfgebakken brood als ik kwam logeren
met verwondering kijken naar de kippen, parkieten, konijnen en bijen
op zondag soms in mijn eentje op bezoek voor de altijd heerlijke soep
Oma's tulband zonder geconfijte vruchten op mijn verjaardag
Eindeloos dominosteentjes achter elkaar zetten in allerlei kleuren
en heel verontwaardigd worden als een oom of tante langsliep en ze omgooide
maar lachen als opa met zijn glunderende ogen dan een zetje gaf
zodat ik weer opnieuw kon beginnen met geduldig bouwen in mooie patronen
's Middags op weg naar huis van het Gymnasium even bij opa kijken
hoe hij stenen aan het hakken was, of soms alleen maar even groeten
speciaal een andere fietsroute genomen voor die hartelijke lach
Opa met zijn pet en een beitel in de hand en altijd fluitend in de weer
Heel ideaal om zo dichtbij te wonen en dan 's avonds komen kaarten
Jokeren met zijn viertjes zonder de centen, maar wel met punten en een kopje thee
Kleine handen met een heel stel kaarten, dat was voor ons zo makkelijk nog niet
Een paar potjes spelen, met wat geluk ook winnen en daarna met Joris weer naar huis
Vol bewondering oma aanmoedigen die eindeloze trappen beklom
Twee hoog en vier stijle en smalle trappen
Oma die al puffend bovenkwam en dan uitriep "wat netjes"!
En opa die oma vasthield bij haar arm zodat ze kon uitrusten
Als slagroom op de taart opa die BABS werd
en zo jong en zo oud als hij was ons trouwde
Dat was wel zo speciaal, daar gingen onze harten van glunderen
En glunderen doe ik altijd als ik aan jullie denk
Dank jullie wel dat jullie mijn opa en oma zijn!
Liefs van Marieke en natuurlijk ook van Martijn
Veel bekijks
Iets geheel anders dan de feestelijkheden van vandaag, is het volgende (hoewel het er wel mee te maken heeft):
Sinds 29 januari, de dag waarop het Familie Spekle-blog is gestart, zijn er 990 pageviews geweest! Dat is heel veel, in nog geen drie weken tijd!! Groetjes, Esther
Hier voor de liefhebber nog wat statistiekerigs:
Van Harte
Pa en Ma,
Van harte gefeliciteerd met jullie 65 jarige bruiloft.
Met trots zag ik vandaag hoe jullie er bij zitten,hoe flink jullie zijn als het even tegenzit, een voorbeeld voor ons allemaal.
Als ik terugdenk aan vroeger blijft mij vooral bij hoe jullie ons al vroeg onze eigen verantwoordelijkheid voor keuzes lieten ervaren, de geweldige support die erachter zat. Ik denk ook terug aan de tijd van het wielrennen, iedere zaterdag of zondag de racefietsen in de Volkswagenbus en rijden maar weer. Een hele mooie tijd. Vooral de steun die Laura en ik ervaren hebben in het begin van ons huwelijk waarderen we zeker. Die steun is er altijd gebleven, zoals het oppassen op onze meiden toen ze klein waren.
Ik denk dat jullie zelf ook met veel trots terugkijken op de afgelopen 65 jaar en dat mag ook.
Veel liefs
Cees en Laura
Van harte gefeliciteerd met jullie 65 jarige bruiloft.
Met trots zag ik vandaag hoe jullie er bij zitten,hoe flink jullie zijn als het even tegenzit, een voorbeeld voor ons allemaal.
Als ik terugdenk aan vroeger blijft mij vooral bij hoe jullie ons al vroeg onze eigen verantwoordelijkheid voor keuzes lieten ervaren, de geweldige support die erachter zat. Ik denk ook terug aan de tijd van het wielrennen, iedere zaterdag of zondag de racefietsen in de Volkswagenbus en rijden maar weer. Een hele mooie tijd. Vooral de steun die Laura en ik ervaren hebben in het begin van ons huwelijk waarderen we zeker. Die steun is er altijd gebleven, zoals het oppassen op onze meiden toen ze klein waren.
Ik denk dat jullie zelf ook met veel trots terugkijken op de afgelopen 65 jaar en dat mag ook.
Veel liefs
Cees en Laura
Spekle!!
Lieve Opa en Oma,
van harte gefeliciteerd met uw 65-jarig jubileum. 65 jaar lief en leed gedeeld, wat een topprestatie!
Afgelopen september, tijdens de barbecue van Gerard en Marijke was ik getuige van een prachtig moment tussen u beiden.
Oma moest even naar het toilet en uiteraard liep Opa even mee. Op de terugweg richting tuin fluisterde Opa wat in haar oor en moest Oma heel hard lachen. "Nou, Joop toch!!",zei ze....
Het ontroert me als ik zie hoe Opa nog steeds z'n best doet om Oma aan het lachen te maken. Van u beiden straalt de liefde voor elkaar eraf!
Ik ben dolgelukkig met zo'n lieve Opa en Oma en ik heb me altijd zó welkom gevoeld als ik bij u kwam logeren toen ik bij Burgers Zoo werkte.
Het heerlijke brood, waar ik af en toe nog steeds met weemoed aan terug denk, het Rummikubben en de heerlijke soepjes op zondag.
Ik heb van de week van Miriam het recept van de tulband gekregen dus ik ga heel binnenkort een poging wagen om hem net zo lekker als die van Oma te krijgen! Ik zal laten weten of het gelukt is......
Met heel m'n hart en ziel kan ik zeggen: "Ik hou van Joop en Annie en ik ben er trots op dat ik een Spekle ben!".
Heel veel liefs,
José.
van harte gefeliciteerd met uw 65-jarig jubileum. 65 jaar lief en leed gedeeld, wat een topprestatie!
Afgelopen september, tijdens de barbecue van Gerard en Marijke was ik getuige van een prachtig moment tussen u beiden.
Oma moest even naar het toilet en uiteraard liep Opa even mee. Op de terugweg richting tuin fluisterde Opa wat in haar oor en moest Oma heel hard lachen. "Nou, Joop toch!!",zei ze....
Het ontroert me als ik zie hoe Opa nog steeds z'n best doet om Oma aan het lachen te maken. Van u beiden straalt de liefde voor elkaar eraf!
Ik ben dolgelukkig met zo'n lieve Opa en Oma en ik heb me altijd zó welkom gevoeld als ik bij u kwam logeren toen ik bij Burgers Zoo werkte.
Het heerlijke brood, waar ik af en toe nog steeds met weemoed aan terug denk, het Rummikubben en de heerlijke soepjes op zondag.
Ik heb van de week van Miriam het recept van de tulband gekregen dus ik ga heel binnenkort een poging wagen om hem net zo lekker als die van Oma te krijgen! Ik zal laten weten of het gelukt is......
Met heel m'n hart en ziel kan ik zeggen: "Ik hou van Joop en Annie en ik ben er trots op dat ik een Spekle ben!".
Heel veel liefs,
José.
Lieve (Super) Opa en ( Super) Oma
Het leven samen is heel bijzonder
Zoveel delen met elkaar:
Vriendschap, vreugde, warm en teder
Echte liefde, jaar na jaar
Liefs Berry,Esther en Costiaan
Zoveel delen met elkaar:
Vriendschap, vreugde, warm en teder
Echte liefde, jaar na jaar
Liefs Berry,Esther en Costiaan
Lieve opa en oma
Hallo lieve opa Jopie en oma Annie,
Van harte gefeliciteerd!!! 65 jaar getrouwd.
We wensen jullie een hele fijne en mooie dag.
We hebben heel veel zin in zondag. Lekker gezellig met de hele familie bij elkaar.
Heel veel liefs en een dikke pakkerd.
Stefan, Inge, Viggo en Sanne
Van harte gefeliciteerd!!! 65 jaar getrouwd.
We wensen jullie een hele fijne en mooie dag.
We hebben heel veel zin in zondag. Lekker gezellig met de hele familie bij elkaar.
Heel veel liefs en een dikke pakkerd.
Stefan, Inge, Viggo en Sanne
65 jaar samen! Gefeliciteerd!
Lieve Opa en Oma,
65 jaar getrouwd! Wat een mijlpaal. Geniet van deze bijzondere dag en laten we het zondag goed vieren.
xx
Marleen & Tom
65 jaar getrouwd! Wat een mijlpaal. Geniet van deze bijzondere dag en laten we het zondag goed vieren.
xx
Marleen & Tom
Felicitaties en herinneringen
Hallo papa en mama
65 jaar getrouwd, van harte gefeliciteerd, wat een eind. Deze week hebben we nog herinneringen opgehaald met jullie. De conclusue was: jullie hebben zeker geen saai leven gehad, maar ja jullie zijn dan ook geen saaie mensen, temperament genoeg.
Papa was er voor de grapjes, het plagen en het zingen in de werkplaats. Ik herinner me nog dat al deze kwaliteiten samen kwamen, toen ik uit scholl kwam gelopen en op de Noorder Paralel op de hoogte van ons huis liep papa heel hard aan het zingen was: Onze Ansje is een rare, kromme benen, gekke neus en rode haren.
Ik natuurlijk terug zingen. Hetzelfde over mijn vader. Dit heeft zich een tijd lang iedere keer als ik van school kwam herhaald. Als ik eraan terug denk komt er vanzelf een grote glimlach op mijn gezicht.
Mama had weer hele andere kwaliteiten. Heel belangrijk en handig met zo een groot en druk gezin. Altijd lekkere frisse bedjes. Op maandag hing alles uit de ramen. Volgens een buurman van lang geleden: honderd schone onderbroekjes aan de lijn. Lekkere soep op zondag. Daar kwamen op den duur ook de aangetrouwde kinderen en kleinkinderen voor langs.
Weckflessen keurig in het gelid in de kelder. Ik zie ze nog zo staan, andijvie, bonen en tomaten voor die lekkere soep dus. Niet te vergeten de weckflessen vol bosbessen, met en zonder suiker, befaamd in Velp. Want was je ziek dan gaf de huisarts het advies ga maar bosbessen halen bij mevrouw Spekle. Daar knap je van op. Die bosbessen werden door ons hele gezin geplukt, dat was altijd een gezellige boel. Ook herinner ik me nog een mooi zomerjurkje met bolerootje door mama gemaakt. Oh wat was ik trots de eerste keer dat ik het aan mocht. Hele ritsen truien en sokken door mama gebreid voor het hele stel. Zelfs de schoonzoon kreeg eigen gebreide geiten wollen sokken. Nu is het wel eens stil, de kindjes komen niet meer elke dag. Soms komt er op zondag niemand. DAn zijn jullie weer met je tweeen, zoals in het begin. DAt is dan wel eens saai. Haal dan maar herinneringen op, want in 65 jaar kun je veel doen en dat hebben jullie zeker gedaan.
Kusjes,
Ans en Dick
65 jaar getrouwd, van harte gefeliciteerd, wat een eind. Deze week hebben we nog herinneringen opgehaald met jullie. De conclusue was: jullie hebben zeker geen saai leven gehad, maar ja jullie zijn dan ook geen saaie mensen, temperament genoeg.
Papa was er voor de grapjes, het plagen en het zingen in de werkplaats. Ik herinner me nog dat al deze kwaliteiten samen kwamen, toen ik uit scholl kwam gelopen en op de Noorder Paralel op de hoogte van ons huis liep papa heel hard aan het zingen was: Onze Ansje is een rare, kromme benen, gekke neus en rode haren.
Ik natuurlijk terug zingen. Hetzelfde over mijn vader. Dit heeft zich een tijd lang iedere keer als ik van school kwam herhaald. Als ik eraan terug denk komt er vanzelf een grote glimlach op mijn gezicht.
Mama had weer hele andere kwaliteiten. Heel belangrijk en handig met zo een groot en druk gezin. Altijd lekkere frisse bedjes. Op maandag hing alles uit de ramen. Volgens een buurman van lang geleden: honderd schone onderbroekjes aan de lijn. Lekkere soep op zondag. Daar kwamen op den duur ook de aangetrouwde kinderen en kleinkinderen voor langs.
Weckflessen keurig in het gelid in de kelder. Ik zie ze nog zo staan, andijvie, bonen en tomaten voor die lekkere soep dus. Niet te vergeten de weckflessen vol bosbessen, met en zonder suiker, befaamd in Velp. Want was je ziek dan gaf de huisarts het advies ga maar bosbessen halen bij mevrouw Spekle. Daar knap je van op. Die bosbessen werden door ons hele gezin geplukt, dat was altijd een gezellige boel. Ook herinner ik me nog een mooi zomerjurkje met bolerootje door mama gemaakt. Oh wat was ik trots de eerste keer dat ik het aan mocht. Hele ritsen truien en sokken door mama gebreid voor het hele stel. Zelfs de schoonzoon kreeg eigen gebreide geiten wollen sokken. Nu is het wel eens stil, de kindjes komen niet meer elke dag. Soms komt er op zondag niemand. DAn zijn jullie weer met je tweeen, zoals in het begin. DAt is dan wel eens saai. Haal dan maar herinneringen op, want in 65 jaar kun je veel doen en dat hebben jullie zeker gedaan.
Kusjes,
Ans en Dick
Van harte gefeliciteerd!
Lieve opa Joop en oma Annie,
Van harte gefeliciteerd met jullie 65-jarig huwelijk! We hopen dat jullie een fijne dag hebben en verheugen ons op zondag!
Dikke kus van Jasmijn, Esther en Olivier
Van harte gefeliciteerd met jullie 65-jarig huwelijk! We hopen dat jullie een fijne dag hebben en verheugen ons op zondag!
Dikke kus van Jasmijn, Esther en Olivier
dinsdag 15 februari 2011
65 jaar !!!!! Gefeliciteerd
Lieve opa en oma, lief bruidspaar,
Van harte gefeliciteerd!!!!! 65 jaar getrouwd en als ik jullie samen zie, dan zie ik nog steeds liefde.
Opa houdt er nog steeds van om oma te plagen, en hier geldt nog steeds meisjes plagen kusjes vragen.
Liefs Lars, Elsbeth, Sjors en Koen.
Van harte gefeliciteerd!!!!! 65 jaar getrouwd en als ik jullie samen zie, dan zie ik nog steeds liefde.
Opa houdt er nog steeds van om oma te plagen, en hier geldt nog steeds meisjes plagen kusjes vragen.
Liefs Lars, Elsbeth, Sjors en Koen.
Lief Bruidspaar
Van harte gefeliciteerd met jullie 65-jarig Huwelijk. We hopen dat jullie een fijne dag hebben en zondag viert de hele familie het met jullie mee.
Ik las een spreuk die ik wel vond passen: In een goed huwelijk worden de zorgen gedeeld, en de genoegens verdubbeld.
Hele dikke knuffel van Gerard en Marijke
Ik las een spreuk die ik wel vond passen: In een goed huwelijk worden de zorgen gedeeld, en de genoegens verdubbeld.
Hele dikke knuffel van Gerard en Marijke
Krantenbericht
De schoonheid rechts, met het schattige jurkje en de witte sokjes is Jasmijn...
x, Esther (trotse moeder)
Mijn optreden
Mijn optreden bij DEK was geweldig, papa heeft ook veel foto's gemaakt.
Wij majoretten op een liedje van de sound of music, de andere petticoat en de anderen op een of ander disco liedje.
In de pauze was er een loterij wij hadden van alles gewonnen: een stickerboek, 2 potjes jam, 4 kommetjes en een ster met kaarsjes er in.
Natuurlijk was de muziek van de fanfare ook geweldig, het was een super leuke avond.
En vandaag stond ik in de Texelse Courant en met een foto van papa er bij.
Groetjes Jasmijn
Wij majoretten op een liedje van de sound of music, de andere petticoat en de anderen op een of ander disco liedje.
In de pauze was er een loterij wij hadden van alles gewonnen: een stickerboek, 2 potjes jam, 4 kommetjes en een ster met kaarsjes er in.
Natuurlijk was de muziek van de fanfare ook geweldig, het was een super leuke avond.
En vandaag stond ik in de Texelse Courant en met een foto van papa er bij.
Groetjes Jasmijn
woensdag 9 februari 2011
Wat doe jij?
In de rubriek 'Wat doe jij?' hier een bericht over/van Jasmijn:
Jasmijn treedt komende zaterdag 12-2 met de majorettes van de plaatselijke fanfare, DEK (Door Eigen Kracht) in hun op Texel beroemde avondvullend programma, de Winteruitvoering. Een hele happening, waar jullie natuurlijk allemaal van harte voor zijn uitgenodigd. Laat maar weten als ik voor kaartjes moet zorgen... :-)
Een foto van het optreden in 'DEK goes musical' zet ik hier zsm na zaterdag op. x, Esther
Jasmijn treedt komende zaterdag 12-2 met de majorettes van de plaatselijke fanfare, DEK (Door Eigen Kracht) in hun op Texel beroemde avondvullend programma, de Winteruitvoering. Een hele happening, waar jullie natuurlijk allemaal van harte voor zijn uitgenodigd. Laat maar weten als ik voor kaartjes moet zorgen... :-)
Een foto van het optreden in 'DEK goes musical' zet ik hier zsm na zaterdag op. x, Esther
maandag 7 februari 2011
Negen borden
16 februari 1976
Voor mijn bruid,
Eens lagen wij beiden op de hei
Wat een plannen hadden wij
Een leven lang wat leek dat veel
Afwachten maar wat werd ons deel
In zorgen, voorspoed en geluk
Maar onze liefde kon niet meer stuk
Wij waren jong en vol vertrouwen
Gingen we aan de toekomst bouwen
En dan na een heel druk leven
Denk je waar is de tijd gebleven
De tijd van kindjes, eten en kleren
De tijd dat zij moesten gaan leren
De tijd wat zouden zij worden
De tijd aan tafel negen borden
Deze tijd ging veel te vlug
Is voorbij en komt nooit meer terug
Wij hadden zorg, ’t viel soms niet mee
Maar al met al zijn wij tevree
Over die dertig huwelijks jaren
Dat wij nu bootje varen
Wij vertrokken met z’n twee
Eerst 4 flinke stoere zonen
En 3 dochters die wat later komen
5 zijn inmiddels zelf gaan varen
Zodat we nu na al die jaren
Nog maar met z’n vieren zijn
Mammie vindt dat niet zo fijn
Maar zij kan zich nu vermaken
Met 5 van die kleine snaken
Zo ie je dat er van ons leven
Toch iets is overgebleven
Waar wij de Heer dankbaar voor zijn
En we hopen dat hij ons mag geven
Een gezegend lang en gezond leven
Zodat we nog veel kunnen genieten
Van onze jongens en de grieten
Ook dank ik hem voor die lieve vrouw
Waar ik na al die jaren nog heel veel van hou
Joop
Geplaatst door Dick
donderdag 3 februari 2011
45 jaar getrouwd
Velp 16 februari 1991
Bij het lezen van jouw brief
Die ik heel erg mooi vond maar veel te lief
Je bent zo een heleboel vergeten
Dat ik je graag wil laten weten
Jij mijn steun en toeverlaat
Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat
’s Nachts konden we van zorg niet slapen
Gaf jij mij weer moed en liet me praten
Had ik geen geld en keek wat ik had
´N fijn bezit een grote schat
De motor stuurvrouw van ons gezin
Ons hele leven vooral in het begin
De start was moeilijk soms heel zuur
Een kraan beneden aan de muur
Wat was ik driftig in die tijd
Van de ruzies heb ik nu nog spijt
Voor de kinders stond je altijd klaar
Wassen, naaien en koken maar
Wat ze nu zijn wil ik best weten
En laten ze dat mooi vergeten
Zij danken dat aan jouw gevecht
Tegen verschil voor eerlijkheid en recht
Voor hulp schrok jij nooit terug
Ondanks je moeie zere rug
Voor een ieder stond je altijd paraat
Regelen, werken vroeg en laat
Uren kan ik nog schrijven over jou
Als moeder maar vooral als vrouw
Zonder jou zou ik nu niet zijn
Rustig verzorg samen fijn
Ons bootje vaart al vele jaren
Op huwelijkszee blijft nog steeds varen
Totdat het vastloopt op het strand
Van het aan ons beloofde land
´t Grootste stuk hebben we gehad
Zo lekker samen lieve schat
Gaan rustig door vol goede moed
Zeggen daarna bedank Heer ´t was goed
Dit is het antwoord op jouw brief
Die erg mooi was en zo lief
Vooral je zorg voor mij je man
Bedank Bedank mijn lieve An
Warmte
Zie ´t wordt licht
Hoor de vogels zingen
Voel warmte van de zon
Onze warmte is een bezit
Hoe meer je er van geeft, hoe meer je ontvangt
Deze warmte overwint alles
Geplaatst door Dick
woensdag 2 februari 2011
Verhaal van Opa Jopie
Leve de natuur
Dames en heren, dan is nu het moment waar u op zit te wachten. Ja, hoor het is ons weer gelukt, de winst is afgelopen jaar 20 procent hoger als vorig jaar. Na een lang applaus ging Henry Moneymaker verder. Als directeur van dit bedrijf kan ik u vertellen: we zitten goed op koers en in stijgende lijn. Tot nu toe is het ons nog steeds gelukt om milieubeschermers met veel beloven tevreden te stellen, gedaan hebben we nog weinig omdat dit goed de klad zou gooien in onze winstuitkering aan u als aandeelhouders. Daarom we blijven beloven om het milieu te beschermen, maar dat mag vooral niet ten koste gaan van onze portemonnaie. Dames en heren ons doel is de lijn, die we al enkele jaren volgen, door te trekken. Er groeien nog bomen, er vliegen nog volgels en er zwemmen nog vissen. Wil de mens een goed leven dan zal er gewerkt moeten worden en geen gezeur over schone of vuile lucht. Dank u. Na een lang applaus stal Henry Moneymaker een verse bolknak op en nam een teug van een goede wijn en dacht: ziezo dat heb ik er weer netjes afgebracht. Maar zie wie had de hele vertoning meebeluisterd. Dat was Gerrit de kraai. Hij die altijd kraaitje de voorste was, als baby kon hij zijn beurt niet afwachten, balanceerde op de rand van het nest. Hij dacht naar die tak kan ik best al vliegen, maar nee hoor daar lag hij onder de boom. Het lukte niet om naar boven te vliegen. Wat nu? Gerrit had geluk dat Rik hem vond en niet de kat uit de buurt. Was de kat eerder geweest, dan was er geen verhaaltje geweest. Rik zei: hé wat doe jij nou en wat moet ik met je? Het nest is veel te hoog. Daar kan ik niet bij en bovenal val ik voor jou ook niet graag uit de boom. Weet je wat, thuis heb ik nog een konijnehok. Moortje is er uit, jij kunt er mooi in. Zo gezegd zo gedaan. Na een paar maanden mocht Gerrit er steeds vaker uit, ging Rik wandelen of fietsen en mocht Gerrit mee. Als Rik ging fietsen dan zat Gerrit op het stuur. Dat vond hij prachtig. Rik leerde Gerrit praten. Verstaan kon hij Rik al heel gauw. Zat Rik op de fiets en riep hij Gerrit dan vloog Gerrit snel naar het stuur en genoten ze allebei. Nadat Gerrit een paar jaar bij Rik thuis was gewest kreeg hij in het voorjaar een vriendinnetje. Zonder Rik gedag te zeggen vlogen ze samen weg om een nestje te bouwen. Vandaag zat hij op een tak voor het raam fijn in het zonnetje en hoorde de speech van Henry Moneymaker. Zijn veren rezen te bergen. De vogels vliegen nog en de vissen zwemmen nog. Mooi is dat. Toen Gerrit ‘s avonds gezellig met de andere kraaien in de oude beuk zat, vertelde Gerrit wat hij die middag had gehoord. Veel beloven en weinig doen voor de natuur. Gerrits vrienden zeiden tegen Gerrit: met dit verhaal moet je naar de Oehoe, de oude wijze uil. Ga hem vragen wat hij hiervan vindt. Nadat de uil het hele verhaal over Henry Moneymaker had gehoord zei Gerrit: probeer jij eens om er achter te komen waar die mooie meneer woont. Dit was een kolfje naar Gerrits zijn zin. Al heel gauw wist Gerrit de uil te vertellen, die meneer woont in een heel mooi en groot huis met een prachtige tuin. De uil vroeg Gerrit: wil jij aan alle dieren vragen om morgenavond bijeen te komen onder de kromme eik. Meneer de uil, die iets bijziende was, wist niet wat hij zag, alle dieren hadden afgevaardigden gestuurd. Het werd muisstil toen de wijze uil het woord nam. Beste vrienden, de hele nacht heb ik nagedacht en ik voor jullie allemaal een opdracht. De hele mensheid kunnen we niet vertellen hoe of het moet met onze natuur. De aarde is van ons allemaal, maar de mens kunnen we de goede kant op wijzen. Onze actie begint maandagmorgen en jullie horen van Gerrit wat ik van jullie verwacht. Hij heeft de leiding van het hele plan dat ik aan hem vertel. Laten we hopen dat ons plan slaagt, succes allemaal. Na een fijn weekend reed Henry Moneymaker de Jaguar uit de garage. De zwarte auto glom als een spiegel, dat had de tuinman weer netjes gedaan. Hij liep zoals gewoonlijk even naar de mooie achtertuin en stond samen met Sally, zijn vrouw, nog even bij de vijver te kijken. Zo Sal het zal wel laat worden vanavond. Ik heb een zakendiner. Ik hoop nog een goede slag te slaan. Ik bel je nog wel vandaag. Even een smakkerd en een pakkerd. Hè, het is al laat, dan maar een extra trap op het gaspedaal. Maar toen Henry het tuinhek uitkwam wist hij niet wat hij zag. Was dat zijn Jaguar, die bak onder de vogelpoep. Dat kon toch niet. Zo kon hij, Henry de Moneymaker toch niet de straat op. Sal, die haar man altijd nakeek als hij de oprijlaan uit reed, wist ook niet wat ze zag. Wat was er nu gebeurd? De reigers hadden hun eerste opdracht uitgevoerd. Ze hadden zich van de goede kant laten zien. Na het wakker worden hadden ze zich verzameld en in opdracht van Gerrit de kraai hun heel grote boodschap op de mooie auto van Henry gedumpt. Dit was het begin van veel ellende voor Henry Moneymaker. Nadat de tuinman zijn auto weer wat toonbaar had gemaakt, ging Henry naar kantoor, waar hij te laat en erg kriebelig aankwam. Nadat hij de grote order waar hij vast op gerekend had ook nog misliep kwam hij in een niet zo’n beste bui ‘s avonds thuis. Maar na lekker eten, een sigaartje en een goed glas wijn zakte de boze bui van Henry Moneymaker. Hij zei tegen Sal: morgen zal het wel beter gaan. We gaan maar vroeg naar bed. Ik ben zo moe na deze rotdag. Henry deed het licht uit, draaide zich op zijn zij. Zie zo, maar wat was dat? Wat hoorde hij nu? Daar kwam Henry gauw achter. Alle katten uit de buurt zaten op het grasveld of in de bomen. Het lawaai dat ze voortbrachten was niet om aan te horen. Of Henry nu vloekte of schreeuwde, het hielp niets. Aan slapen hoefde hij niet meer te denken zolang het donker was. Die paar uurtjes waren ‘s morgens waren niet genoeg om Henry fit naar het werk te krijgen. Sal kon gelukkig nog een paar uurtjes blijven liggen. Henry had geen dag of nacht rust meer. De mollen maakten van zijn tuin een zandbak, zijn terras was wit van de boodschappen van de kraaien en andere vogels. De uilen lieten hem ‘s nachts ook niet met rust. Ook de honden lieten van zich horen en jankten er ‘s nachts op los. Overdag kon hij zich niet buiten begeven. Muggen, bijen, wespen en vliegen lieten de arme Henry ook niet met rust. Na enkele weken was Henry doodop. Ten einde raad, nadat hij zijn werk ook niet goed meer kon doen, ging hij naar de dokter. De dokter gaf hem wat slaappillen, maar die hielpen ook maar even. Weer terug naar de dokter en deze zei luistert u eens, de beste oplossing is om te verhuizen en ander werk is volgens mij de enige oplossing. En laat me die Henry nou geluk hebben. Thuis in de courant gekeken stond er een advertentie van Natuurmonumenten. We zoeken een medewerker die voor ons een actie op touw wil zetten voor het aanwerven van nieuwe leden. Voor iemand die denkt de capaciteit te bezitten, stellen we een bungalow met kantoor ruimte ter beschikking op de Veluwe. Heerlijk rustig aan de rand van bos en hei. Henry Moneymaker schreef een brief en na een gesprek werd hij aangenomen om voor de actie om leden te winnen voor Natuurmomenten. Binnen de kortste tijd stroomden de leden bij bosjes binnen. Dit tot aller tevredenheid. Ook bij de dieren, die aan dit alles hadden meegewerkt. Toen Gerrit een kijkje ging nemen bij de Moneymakers hoorde hij Henry zeggen: Sal wat hebben we het fijn hier. Hoor de vogels, zie de eekhoorns klauteren en de konijntjes huppelen. Wat ben ik blij dat we hier terecht zijn gekomen en onze medewerking kunnen geven aan het sparen van onze mooie natuur. Onder het genot van een bakje koffie genoten de Moneymakers op de bank voor hun huis tot laat in de avond van alles dat ze hoorden en zagen. Gerrit de kraai ging voldaan terug om de wijze uil te vertellen dat het met de Moneymakers goed ging. De wijze uil was blij dat er weer een mens het nut van onze natuur ontdekt had. Hoe kon je nu alle mensen laten weten dat de aarde van ons allemaal is. Ook de dieren en de bomen hebben recht op een goed leven.
dinsdag 1 februari 2011
Berichten plaatsen
Zo, lieve familie,
Ik weet niet hoe het is in al die plaatsen waar jullie wonen, maar hier op Texel is het guur, mistig, naar weer. Veel wind. Ik heb de houtkachel lekker aan, met een soepje voor straks erop. In ons pittoreske dorpje van 350 inwoners hebben in de afgelopen maanden zo'n beetje alle straten opengelegen en er zijn op vier plekken zulke grote verbouwingen/sloop en wederopbouw dat al het verkeer ontregeld is. Nu is dat verkeer niet gigantisch hier, maar toch. De rust was ver te zoeken en nog steeds... Ik heb zin in het voorjaar, zo vlak voor het (toeristen) seizoen weer begint. Dan is het hier stil, mooi, aangenaam, fijn en rustig.... De bloembollen komen gelukkig alweer boven de grond, nog een weekje en de sneeuwklokken bedekken onze hele tuin.
Hier binnen lijkt het ook rustig, maar dat is schone schijn. Olivier en ik zijn met allerlei leuke projecten bezig, WelzijnopTexel.nl draait sinds vorige week (url rechtsonder bij de links) en er komt nog van alles leuks aan. Nou, en dan floept er tussendoor een idee voor een blog voor opa en oma en hun gezin binnen. Sja, en dat moet dan NU, natuurlijk... ;-)
Het blog is er, er zijn al veel 'kijkers' geweest. Berichten worden vast in de komende tijd in overweldigende hoeveelheid geplaatst... In de afgelopen dagen heb ik wat hulpvragen gehad via e-mail. Is prima, vragen mag altijd. Wat ik voorstel is: ga maar eens kijken en proberen. Om een bericht te maken hoef je alleen maar in het mapje 'Berichten verzenden' te zijn. Kijk in de andere mapjes (tabs) gerust rond, maar verander daar niks ajb. Het is handig als je uit 'Ontwerpen' blijft. Daar staat de 'basis-informatie' van het blog. Verder kun je niet echt iets 'fout' doen. Het wijst zich behoorlijk vanzelf. Bij aanhoudende twijfel kun je of een bericht op het blog zetten, vragen of iemand je verder kan helpen. Of je stuurt mij een berichtje. Succes! (En: plezier!)
Ik weet niet hoe het is in al die plaatsen waar jullie wonen, maar hier op Texel is het guur, mistig, naar weer. Veel wind. Ik heb de houtkachel lekker aan, met een soepje voor straks erop. In ons pittoreske dorpje van 350 inwoners hebben in de afgelopen maanden zo'n beetje alle straten opengelegen en er zijn op vier plekken zulke grote verbouwingen/sloop en wederopbouw dat al het verkeer ontregeld is. Nu is dat verkeer niet gigantisch hier, maar toch. De rust was ver te zoeken en nog steeds... Ik heb zin in het voorjaar, zo vlak voor het (toeristen) seizoen weer begint. Dan is het hier stil, mooi, aangenaam, fijn en rustig.... De bloembollen komen gelukkig alweer boven de grond, nog een weekje en de sneeuwklokken bedekken onze hele tuin.
Hier binnen lijkt het ook rustig, maar dat is schone schijn. Olivier en ik zijn met allerlei leuke projecten bezig, WelzijnopTexel.nl draait sinds vorige week (url rechtsonder bij de links) en er komt nog van alles leuks aan. Nou, en dan floept er tussendoor een idee voor een blog voor opa en oma en hun gezin binnen. Sja, en dat moet dan NU, natuurlijk... ;-)
Het blog is er, er zijn al veel 'kijkers' geweest. Berichten worden vast in de komende tijd in overweldigende hoeveelheid geplaatst... In de afgelopen dagen heb ik wat hulpvragen gehad via e-mail. Is prima, vragen mag altijd. Wat ik voorstel is: ga maar eens kijken en proberen. Om een bericht te maken hoef je alleen maar in het mapje 'Berichten verzenden' te zijn. Kijk in de andere mapjes (tabs) gerust rond, maar verander daar niks ajb. Het is handig als je uit 'Ontwerpen' blijft. Daar staat de 'basis-informatie' van het blog. Verder kun je niet echt iets 'fout' doen. Het wijst zich behoorlijk vanzelf. Bij aanhoudende twijfel kun je of een bericht op het blog zetten, vragen of iemand je verder kan helpen. Of je stuurt mij een berichtje. Succes! (En: plezier!)
 |
| Dit is de tab waarin je berichten plaatst: 'Berichten verzenden'. |
Feestelijkheden deze maand.
JARIG:
5 Febr.: Hugo
11 Febr.: Sylvia
TROUWDAG:
16 Febr.: (O)pa en (0)ma: 65 jaar getrouwd.
Geplaatst door: Marijke
Geplaatst door: Marijke
Abonneren op:
Posts (Atom)