65 jaar getrouwd

65 jaar,
als een echtpaar bij elkaar.
Waar is de tijd gebleven en waar begon het ech(t)?
Was dat met het eerste kusje, daar bij de Holle weg,
of op Biljoen, pratend en zittend op een omgevallen beuk?
We vonden elkaar aardig, vonden elkaar leuk.
Dat werd dus verkering, we gingen met elkaar.
En dat niet voor heel even, maar wel 7 jaar.
Waarvan 5 jaar oorlog, alles op de bon,
Zodat je voor de uitzet echt niets kopen kon.
Aan de oorlog kwam een einde, wat waren we toch blij.
Na jaren onderdrukking eindelijk weer vrij.
Het trouwen in de kerk dat ging echt niet goed,
Of het kwam van de zenuwen, ik stond boven op mijn hoed.
Bij Annie’s ouders op zolder zakten we door het bed.
Opstaan, weer gaan liggen, dat was een keer geen pret.
In de Pishoek kwam een huis leeg, naar de huisbaas, ja het was raak.
We konden dat huisje huren, voor iedere week een knaak.
We woonden op ons zelf, dat was een gemak.
Annie had nog boterbonnen, dat werd dus gebak.
Hier kregen we 4 zonen, in Rheden de eerste meid,
geboren in een mooi huis, echt van deze tijd.
Na 3 ½ jaar weer naar Velp, een ouwe grote keet.
Daar ging pa toen werken voor zich zelf zoals dat heet.
Lies was net geboren voor we zouden gaan.
De ooievaar vond ook daar ons, de derde dochter kwam eraan.
Compleet was toen het hele stel.
Een grote zorg, dat was het wel.
Pa werkt met steen, ja dat was voor de poen.
Ma met de kinders en het huishouden doen.
Onze tieners vlogen uit, keer op keer.
Ons clubje wordt niet kleiner, maar wel steeds meer.
Zie ons hier nu zitten met dat hele stel.
Dankbaar en gelukkig, dat weten jullie wel.

Opa Joop Spekle

Geplaatst door Dick